Merge branch 'master' of C:\Users\calic\AppData\Local\BTT-Writer\temp\gl_mat_text_reg

07/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 7 \v 1 Non xulguedes para que non sexades xulgados. \v 2 Porque co xuízo con que xulguedes, seredes xulgados; e coa medida con que midades, medirásevos.

07/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 E por que miras a  //mota// que está no ollo do teu irmán, e non te dás conta da viga que está no teu propio ollo?  \v 4 Ou como podes dicir ao teu irmán: «Déixame sacarche a  mota do ollo», cando a viga está no teu ollo? \v 5 Hipócrita! Saca primeiro a viga do teu ollo, e entón verás con claridade para sacar a  mota// do ollo do teu irmán.

07/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6 Non deades o santo aos cans, nin botedes as vosas perlas diante dos porcos, non sexa que as pisen coas súas patas, e volvéndose vos despedazan//

07/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 Pedide, e darásevos; buscade, e acharedes; chamade, e abrirállevos//. \v 8 Porque todo o que pide, recibe; e o que busca, acha; e ao que chama, abriráselle. \v 9 Ou que home hai entre vós que se o seu fillo pídelle pan, lle dará unha pedra, \v 10 ou se lle píde un peixe, lle dará unha serpe?

07/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 Pois se vós, sendo malos, sabedes dar boas dádivas aos vosos fillos, canto máis o voso Pai que está nos ceos dará cousas boas aos que lle piden? \v 12 Por iso, todo canto queirades que vos fagan os homes, así tamén facede vós con eles, porque esta é a lei e os profetas

07/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 Entrade pola porta estreita, porque ancha é a porta e ampla é a senda que leva á perdición, e moitos son os que entran por ela. \v 14 Porque estreita é a porta e angosta a senda que leva á vida, e poucos son os que a achan.

07/15.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 15 Coidádevos dos falsos profetas, que veñen a vós con vestidos de ovellas, pero por dentro son lobos rapaces. \v 16 Polos seus froitos coñecerédelos. Seica se recollen uvas dos espinos ou higos dos abrojos? \v 17 Así, todo árbore boa dá froitos bos; pero a árbore mala dá froitos malos.

07/18.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 18 Unha árbore boa non pode producir froitos malos, nin unha árbore mala producir froitos bos. \v 19 Todo árbore que non dá bo froito, é cortado e botado ao lume. \v 20 Así que, polos seus froitos coñecerédelos.

07/21.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 21 Non todo o que me di: «Señor, Señor», entrará no reino dos ceos, senón o que fai a vontade do meu Pai que está nos ceos. \v 22 Moitos me dirán naquel día: «Señor, Señor, non profetizamos no teu nome, e no teu nome botamos fóra demos, e no teu nome fixemos moitos milagres[i]?». \v 23 E entón declarareilles: «Xamais vos coñecín; apartádevos de min, os que practicades a iniquidade».

07/24.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 24 Por tanto, calquera que oe estas palabras miñas e ponas en práctica, será semellante a un home sabio que edificou a súa casa sobre a roca; \v 25 e caeu a choiva, viñeron os torrentes[j], sopraron os ventos e azoutaron aquela casa; pero non caeu, porque fora fundada sobre a roca.

07/26.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 26 Por tanto, calquera que oe estas palabras miñas e ponas en práctica, será semellante a un home sabio que edificou a súa casa sobre a roca; \v 27 e caeu a choiva, viñeron os torrentes, sopraron os ventos e azoutaron aquela casa; pero non caeu, porque fora fundada sobre a roca.

07/28.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 28 Cando Xesús terminou estas palabras, as multitudes admirábanse do seu ensino; \v 29 porque lles ensinaba como un que ten autoridade, e non como os seus escribas.

07/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 7

08/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 8 \v 1 E cando baixou do monte, grandes multitudes seguíanlle. \v 2 E velaquí, achegóuselle un leproso e prostrouse diante del* El, dicindo: Señor, se queres, podes limparme. \v 3 E estendendo Xesús a man, tocouno, dicindo: Quero; se limpo. E ao instante quedou limpo da súa lepra

08/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 Entón Xesús díxolle: Mira, non llo digas a ninguén, senón vaite e móstrate ao sacerdote e presenta a ofrenda que ordenou Moisés, para que lles sirva de testemuño a eles.

08/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 E cando entrou Xesús en Capernaúm, achegóuselle un centurión suplicándolle \v 6 dicindo: Señor, o meu criado está prostrado na casa, paralítico, sufrindo moito. \v 7 E Xesús díxolle: Eu irei e sandareino.

08/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8 Pero o centurión respondeu e dixo: Señor, non son digno de que entres baixo o meu teito; mais soamente da a palabra e o meu criado quedará san. \v 9 Porque eu tamén son home baixo autoridade, con soldados ás miñas ordes; e digo a este: «Vai», e vai; e ao outro: «Ven», e ven; e ao meu servo: «Fai isto», e o fai. \v 10 Ao oílo Xesús, marabillouse e dixo aos que lle seguían: En verdade dígovos que en Israel non atopei en ninguén unha fe tan grande.

08/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 E dígovos que virán moitos do oriente e do occidente, e sentarán á mesa con Abraham, Isaac e Jacob no reino dos ceos. \v 12 Pero os fillos do reino serán lanzados ás tebras de fóra; alí será o pranto e o renxer de dentes. \v 13 Entón Xesús dixo ao centurión: Vaiche; así como criches, che sexa feito. E o criado foi sandado nesa mesma hora.

08/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14 Ao chegar Xesús a casa de Pedro, viu á sogra deste deitada na cama con febre. \v 15 Tocoulle a man, e a febre deixouna; e ela levantouse e servíalle.

08/16.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17 E á tardiña, trouxéronlle moitos endemoniados; e expulsou aos espíritos coa súa palabra, e sandou a todos os que estaban enfermos, \v 16 para que se cumprise o que foi dito por medio do profeta Isaías cando dixo: El mesmo tomou as nosas fraquezas e levou as nosas enfermidades.

08/18.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 18 Vendo Xesús unha multitude o seu redor, deu orde de pasar cara o outro lado. \v 19 E un escriba achegóuselle e díxolle: Mestre, seguireiche a onde sexa que vaias. \v 20 E Xesús díxolle: As raposas teñen tobos e as aves do ceo niños, pero o Fillo do Home non ten onde recostar a cabeza.

08/21.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 21 Outro dos discípulos díxolle: Señor, permíteme que vaia primeiro e enterre ao meu pai. \v 22 Pero Xesús díxolle: Sígueme, e deixa que os mortos enterren aos seus mortos.

08/23.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 23 Cando entrou Xesús na barca, os seus discípulos seguíronlle. \v 24 E de súpeto desatouse unha gran tormenta no mar, de modo que as ondas cubrían a barca; pero Xesús estaba durmido. \v 25 E chegándose a El, espertáronlle, dicindo: Señor, sálvanos, que perecemos!

08/26.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 26 E El díxolles: Por que estades amedrentados, homes de pouca fe? Entón levantouse, reprendeu aos ventos e ao mar, e sobreveu unha gran calma. \v 27 E os homes marabilláronse, dicindo: Quen é este, que aínda os ventos e o mar obedécenlle?

08/28.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 28 Cando chegou alén, á terra dos gadarenos, saíronlle ao encontro dous endemoniados que saían dos sepulcros, violentos en extremo, de maneira que ninguén podía pasar por aquel camiño. \v 29 E gritaron, dicindo: Que temos que ver contigo, Fillo de Deus? Viñeches aquí para atormentarnos antes do tempo?

08/30.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 30 A certa distancia deles había unha piara de moitos porcos paciendo; \v 31 e os demos rogábanlle, dicindo: Se vas botarnos fóra, mándanos á piara de porcos. \v 32 Entón El díxolles: Ide! E eles saíron e entraron nos porcos; e velaquí que a piara enteira precipitouse por un despeñadero ao mar, e pereceron nas augas.

08/33.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 33 Os que coidaban a piara fuxiron; e foron á cidade e contárono todo, incluso o dos endemoniados. \v 34 E toda a cidade saíu ao encontro de Xesús; e cando lle viron, rogáronlle que se fose da súa comarca.

08/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 8

09/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 9 \v 1 E subindo Xesús nunha barca, pasou alén e chegou á súa cidade. \v 2 E trouxéronlle un paralítico botado nunha padiola; e Xesús, vendo a fe deles, dixo ao paralítico: Anímate, fillo, os teus pecados sonche perdoados.

09/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 E algúns dos escribas dicían para si: Este blasfema.  \v 4 E Xesús, coñecendo os seus pensamentos, dixo: Por que pensades mal nos vosos corazóns? \v 5 Porque, que é máis fácil, dicir: «Os teus pecados sonche perdoados», ou dicir: «Levántate, e anda»? \v 6 Pois para que saibades que o Fillo do Home ten autoridade na terra para perdoar pecados (entón dixo ao paralítico): Levántate, toma a túa padiola e vaite á túa casa.

09/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 E el levantándose, foise á súa casa. \v 8 Pero cando as multitudes viron isto, sentiron temor, e glorificaron a Deus, que dera tal poder aos homes. \v 9 Cando Xesús marchou de alí, viu a un home chamado Mateo, sentado na oficina dos tributos, e díxolle: Sígueme! E levantándose, seguiulle.

09/10.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 10 E sucedeu que estando El sentado á mesa na casa, velaquí, moitos recadadores de impostos e pecadores chegaron e sentaron á mesa con Xesús e os seus discípulos. \v 11 E cando viron isto, os fariseos dixeron aos seus discípulos: Por que come o voso mestre cos recadadores de impostos e pecadores?

09/12.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 12 Ao oír El isto, dixo: Os que están sans[ non teñen necesidade de médico, senón os que están enfermos. \v 13 Mais ide, e aprendede o que significa: «Misericordia quero e non sacrificio»; porque non vin a chamar a xustos, senón a pecadores.

09/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14 Entón achegáronselle os discípulos de Xoán, dicindo: Por que nós e os fariseos xaxuamos, pero os teus discípulos non xaxúan? \v 15 E Xesús díxolles: Seica os acompañantes do noivo poden estar de loito mentres o noivo está con eles? Pero virán días cando o noivo seralles quitado, e entón xaxuarán.

09/16.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 16 E ninguén pon un remiendo de tea nova nun vestido vello; porque o remiendo ao encollerse tira do vestido e prodúcese unha rotura peor.

09/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17 E ninguén bota viño novo en odres vellos, porque entón os odres rebéntanse, o viño derrámase e os odres pérdense; senón que se bota viño novo en odres novos, e ambos se conservan.

09/18.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 18 Mentres lles dicía estas cousas, velaquí, veu un oficial da sinagoga e prostrouse diante del, dicindo: A miña filla acaba de morrer; pero ven e pon a túa man sobre ela, e vivirá. \v 19 E levantándose Xesús, seguiuno, e tamén os seus discípulos.

09/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20 E velaquí, unha muller que estivera sufrindo de fluxo de sangue por doce anos, achegóuselle por detrás e tocou o bordo do seu manto; \v 21 pois dicía para si: Se tan só toco o seu manto, sandarei. \v 22 Pero Xesús, volvéndose e véndoa, dixo: Filla, ten ánimo, a túa fe sandouche. E ao instante a muller quedou sa.

09/23.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 23 Cando entrou Xesús na casa do oficial, e viu aos flautistas e ao gentío en ruidosa desorde,  \v 24 díxolles: Retirádevos, porque a nena non morreu, senón que está durmida. E burlábanse del.

09/25.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 25 Pero cando botaran fóra á xente, El entrou e tomouna da man; e a nena levantouse. \v 26 E esta noticia difundiuse por toda aquela terra.

09/27.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 27 o irse Xesús de alí, dous cegos seguíronlle, gritando e dicindo: Fillo de David, ten misericordia de nós! \v 28 E despois de entrar na casa, achegáronse a El os cegos, e Xesús díxolles: Creedes que podo facer isto? Eles respondéronlle: Si, Señor.

09/29.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 29 Entón tocoulles os ollos, dicindo: Fágase en vós segundo a vosa fe. \v 30 E abríronselles os ollos. E Xesús advertiulles rigorosamente, dicindo: Mirade que ninguén o saiba. \v 31 Pero eles, en canto saíron, divulgaron a súa fama por toda aquela terra.

09/32.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 32 E ao saír eles de alí, velaquí, trouxéronlle un mudo endemoniado. \v 33 E despois que o demo fora expulsado, o mudo falou; e as multitudes marabillábanse, e dicían: Xamais se viu cousa igual en Israel. \v 34 Pero os fariseos dicían: O bota fóra os demos polo príncipe dos demos.

09/35.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 35 E Xesús percorría todas as cidades e aldeas, ensinando nas sinagogas deles, proclamando o evanxeo do reino e sandando toda enfermidade e toda doenza. \v 36 E vendo as multitudes, tivo compaixón delas, porque estaban angustiadas e abatidas como ovellas que non teñen pastor.

09/37.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 37 Entón dixo aos seus discípulos: A colleita é moita, pero os obreiros poucos. \v 38 Por tanto, rogade ao Señor da colleita que envíe obreiros á súa colleita.

09/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 9

10/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 10 \v 1

10/02.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 2 E os nomes dos doce apóstolos son estes: primeiro, Simón, chamado Pedro, e Andrés o seu irmán; e Xacobo, o fillo de Zebedeo, e Xoan o seu irmán; \v 3 Felipe e Bartolomeu; Tomás e Mateo, o recadador de impostos; Xacobo, o fillo de Alfeo, e Tadeo; \v 4 Simón o cananita, e Xudas Iscariote, o que tamén lle entregou.

10/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 A estes doce enviou Xesús despois de instruílos, dicindo: Non vaiades polo camiño de pagáns, e non entredes en ningunha cidade dos samaritanos. \v 6 Senón ide máis ben ás ovellas perdidas da casa de Israel. \v 7 E cando vaiades, predicade dicindo: «O reino dos ceos achegouse»

10/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8 Sandade enfermos, resucitade mortos, limpade leprosos, expulsade demos; de graza recibistes, dade de graza. \v 9 Non vos proveades de ouro, nin de prata, nin de cobre para levar nos vosos cintos, \v 10 nin de alforxa para o camiño, nin de dúas túnicas, nin de sandalias, nin de bordón; porque o obreiro é digno do seu sostén.

10/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 E en calquera cidade ou aldea onde entredes, pescudade quen é digno nela, e quedade alí ata que vos marchedes. \v 12 Ao entrar na casa, dádelle o voso saúdo de paz. \v 13 E se a casa é digna, que o voso saúdo de paz veña sobre ela; pero se non é digna, que o voso saúdo de paz volva con vos.

10/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14 E calquera que non vos reciba nin oia as vosas palabras, ao saír desa casa ou desa cidade, sacudide o po dos vosos pés. \v 15 En verdade dígovos que no día do xuízo será máis tolerable o castigo para a terra de Sodoma e Gomorra que para esa cidade.

10/16.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 16 Mirade, eu envíovos como ovellas no medio de lobos; por tanto, sede astutos como as serpes e inocentes como as pombas. \v 17 Pero coidádevos dos homes, porque vos entregarán aos tribunais e azoutaranvos nas súas sinagogas;  \v 18 e ata seredes levados diante de gobernadores e reis pola miña causa, como un testemuño a eles e aos gentiles.

10/19.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 19 Pero cando vos entreguen, non vos preocupedes de como ou que falaredes; porque a esa hora darásevos o que haberedes de falar. \v 20 Porque non sodes vós os que falades, senón o Espírito do voso Pai que fala en vós.

10/21.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 21 E o irmán entregará á morte ao irmán, e o pai ao fillo; e os fillos levantaranse contra os pais, e causaranlles a morte. \v 22 E seredes odiados de todos por causa do meu nome, pero o que persevere ata o fin, ese será salvo. \v 23 Pero cando vos persigan nesta cidade, fuxide á outra; porque en verdade dígovos: non terminaredes de percorrer as cidades de Israel antes que veña o Fillo do Home.

10/24.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 24 Un discípulo non está por encima do mestre, nin un servo por encima do seu señor.  \v 25 Bástalle ao discípulo chegar a ser como o seu mestre, e ao servo como o seu señor. Se ao dono da casa chamárono Beelzebú, canto máis aos da súa casa!

10/26.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 26 Así que non lles temades, porque nada hai encuberto que non haxa de ser revelado, nin oculto que non haxa de saberse. \v 27 O que vos digo na escuridade, faládeo na luz; e o que oídes ao oído, proclamádeo desde as azoteas.

10/28.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 28 E non temades aos que matan o corpo, pero non poden matar a alma; máis ben temede a aquel que pode facer perecer tanto a alma como o corpo no inferno. \v 29 Non se venden dous paxariños por un cuarto? E con todo, nin un deles caerá a terra sen permitilo o voso Pai. \v 30 E ata os cabelos da vosa cabeza están todos contados. \v 31 Así que non temades; vós valedes máis que moitos paxariños

10/32.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 32 Por tanto, todo o que me confese diante dos homes, eu tamén lle confesarei diante do meu Pai que está nos ceos. \v 33 Pero calquera que me negue diante dos homes, eu tamén o negarei diante do meu Pai que está nos ceos.

10/34.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 34 Non pensedes que vin traer paz á terra; non vin traer paz, senón espada. \v 35 Porque vin poñer ao home contra o seu pai, á filla contra a súa nai, e á nora contra a súa sogra; \v 36 e os inimigos do home serán os da súa mesma casa.

10/37.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 37 O que ama ao pai ou á nai máis que a min, non é digno de min; e o que ama ao fillo ou á filla máis que a min, non é digno de min. 38 \v 38 E o que non toma a súa cruz e segue en pos de min, non é digno de min. \v 39 O que achou a súa vida, a perde; e o que perde a súa vida pola miña causa, a atopa.

10/40.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 40 O que vos recibe a vós, a min recíbeme; e o que me recibe a min, recibe ao que me enviou. \v 41 O que recibe a un profeta como profeta, recibirá recompensa de profeta; e o que recibe a un xusto como xusto, recibirá recompensa de xusto.

10/42.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 42 E calquera que como discípulo dea de beber aínda que só sexa un vaso de auga fría a un destes pequenos, en verdade dígovos que non perderá a súa recompensa.

10/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 10

11/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 11 \v 1 E sucedeu que cando Xesús terminou de dar instrucións aos seus doce discípulos, foise de alí a ensinar e predicar nas cidades deles. \v 2 E ao oír Xoan no cárcere das obras de Cristo, mandou por medio dos seus discípulos \v 3 a dicirlle: Es ti o que ha de vir, ou esperaremos a outro?

11/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 E respondendo Xesús, díxolles: Ide e contade a Xoan o que oídes e vedes: \v 5 os cegos reciben a vista e os collos andan, os leprosos quedan limpos, os xordos oen, os mortos son resucitados e aos pobres anúnciaselles o evanxeo. \v 6 E benaventurado é o que non se escandaliza de min.

11/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 Mentres eles marchábanse, Xesús comezou a falar ás multitudes acerca de Xoan: Que saístes a ver no deserto? Unha cana sacudida polo vento? 8 \v 8 Mais, que saístes a ver? Un home vestido con roupas finas? Mirade, os que usan roupas finas están nos palacios dos reis.

11/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 En verdade dígovos que entre os nados de muller non se levantou ninguén maior que Juan o Bautista; con todo, o máis pequeno no reino dos ceos é maior que el. \v 12 E desde os días de Xan o Bautista ata o de agora, o reino dos ceos sofre violencia, e os violentos conquístano pola forza.

11/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 Porque todos os profetas e a lei profetizaron ata Xoan. \v 14 E se queredes aceptalo, el é Elías, o que había de vir. \v 15 O que ten oídos, que oia.

11/16.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 16 Pero, con que compararei a esta xeración? É semellante aos raparigos que sentan nas prazas, que dan voces aos outros, \v 17 din: «Tocámosvos a frauta, e non bailastes; entoamos endechas, e non vos lamentastes».

11/18.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 18 Porque veu Juan que non comía nin bebía, e din: «Ten un demo». \v 19 Viño o Fillo do Home, que come e bebe, e din: «Mirade, un home glotón e bebedor de viño, amigo de recadadores de impostos e de pecadores». Pero a sabedoría xustifícase polos seus feitos.

11/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20 Entón comezou a increpar ás cidades nas que fixera a maioría dos seus milagres, porque non se arrepentiron. \v 21 Ai de ti, Corazín! Ai de ti, Betsaida! Porque se os milagres que se fixeron en vós fixéranse en Tiro e en Sidón, hai tempo que se arrepetirían en cilicio e cinza. \v 22 Por iso dígovos que no día do xuízo será máis tolerable o castigo para Tiro e Sidón que para vós.

11/23.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 23 E ti, Capernaúm, seica serás elevada ata os ceos? Ata o Hades descenderás! Porque se os milagres que se fixeron en ti fixéranse en Sodoma, esta permanecería ata hoxe. \v 24 Con todo, dígovos que no día do xuízo será máis tolerable o castigo para a terra de Sodoma que para ti.

11/25.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 25 Naquel tempo, falando Xesús, dixo: Encómioche, Pai, Señor do ceo e da terra, porque ocultaches estas cousas a sabios e intelixentes, e reveláchelas aos nenos. \v 26 Si, Pai, porque así foi do teu agrado. \v 27 Todas as cousas fóronme entregadas polo meu Pai; e ninguén coñece ao Fillo, senón o Pai, nin ninguén coñece ao Pai, senón o Fillo, e aquel a quen o Fillo llo queira revelar.

11/28.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 28 Vide a min, todos os que estades cansos e cargados, e eu fareivos descansar. \v 29 Tomade o meu xugo sobre vós e aprendede de min, que son manso e humilde de corazón, e achardes descanso para as vosas almas. \v 30 Porque o meu xugo é fácil e a miña carga lixeira.

11/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 11

12/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 12 \v 1 Por aquel tiempo Jesús pasó por entre los sembrados en el día de reposo; sus discípulos tuvieron hambre, y empezaron a arrancar espigas y a comer. \v 2 Y cuando lo vieron los fariseos, le dijeron: Mira, tus discípulos hacen lo que no es lícito hacer en el día de reposo.

12/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 Pero El díxolles: Non lestes o que fixo David cando el e os seus compañeiros tiveron fame, \v 4 como entrou na casa de Deus e comeron os pans consagrados, que non lles era lícito comer, nin a el nin aos que estaban con el, senón só aos sacerdotes?

12/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 ¿O no habéis leído en la ley, que en los días de reposo los sacerdotes en el templo profanan el día de reposo y están sin culpa? \v 6 Pues os digo que algo[c] mayor que el templo está aquí.

12/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 Pero se soubésedes o que isto significa: «Misericordia quero e non sacrificio», non condenásedes aos inocentes. \v 8 Porque o Fillo do Home é Señor do día de repouso.

12/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 Pasando de alí, entrou na sinagoga deles. \v 10 E velaquí, había alí un home que tiña unha man seca. E para poder acusarlle, preguntáronlle, dicindo: É lícito sandar no día de repouso?

12/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 E El díxolles: Que home haberá de vós que teña unha soa ovella, se esta cáeselle nun foxo en día de repouso, non lle bota man e sácaa? \v 12 Pois, canto máis vale un home que unha ovella! Por tanto, é lícito facer ben no día de repouso.

12/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 Entón dixo ao home: Estende a túa man. E el estendeuna, e foille restaurada, sa como a outra. \v 14 Pero cando os fariseos saíron, se confabularon contra El, para ver como poderían destruírlle.

12/15.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 15 Mais Xesús, sabéndoo, retirouse de alí. E moitos lle seguiron, e sandounos a todos. \v 16 E advertiulles que non revelasen quen era El; \v 17 para que se cumprise o que foi dito por medio do profeta Isaías, cando dixo:

12/18.txt

@@ -0,0 +1,4 @@
+\v 18 Mirade, o meu Servo, a quen escollín;
+o meu amado en quen se agrada a miña alma;
+sobre El poñerei o meu Espírito,
+e ás nacións proclamase xustiza.

12/19.txt

@@ -0,0 +1,6 @@
+\v 19 Non contenderá, nin gritase,
+nin haberá quen nas rúas oia a súa voz.
+\v 20 Non crebase a cana cascada,
+nin apagase a mecha que humea,
+ata que leve á vitoria a xustiza.
+\v 21 E no seu nome poñerán as nacións a súa esperanza.

12/22.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 22 Entón trouxéronlle un endemoniado cego e mudo, e sandouno, de maneira que o mudo falaba e vía. \v 23 E todas as multitudes estaban asombradas, e dicían: Seica non é leste o Fillo de David?

12/24.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 24 Pero cando os fariseos oírono, dixeron: Este non expulsa os demos senón por Beelzebú, o príncipe dos demos. \v 25 E coñecendo Jesús os seus pensamentos, díxolles: Todo reino dividido contra si mesmo é arrasado, e toda cidade ou casa dividida contra si mesma non se manterá en pé.

12/26.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 26 E se Satanás expulsa a Satanás, está[p] dividido contra si mesmo; como pode entón manterse en pé o seu reino? \v 27 E se eu expulso os demos por Beelzebú, por quen os expulsa os vosos fillos? Por tanto, eles serán os vosos xuíces.

12/28.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 28 Pero se eu expulso os demos polo Espírito de Deus, entón o reino de Deus chegou a vós. \v 29 Ou como pode alguén entrar na casa dun home forte e saquear os seus bens, se primeiro non o ata? E entón saqueará a súa casa. \v 30 O que non está comigo, está contra min; e o que non recolle comigo, espalla.

12/31.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 31 \v 32 Por iso dígovos: todo pecado e blasfemia será perdoado aos homes, pero a blasfemia contra o Espírito non será perdoada. E a calquera que diga unha palabra contra o Fillo do Home, perdoaráselle; pero ao que fale contra o Espírito Santo, non se lle perdoará nin neste século nin no vindeiro.

12/33.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 33 Ou facede bo a árbore e bo o seu froito, ou facede malo a árbore e malo o seu froito; porque polo froito coñécese a árbore. \v 34 Camada de víboras! Como podedes falar cousas boas sendo malos? Porque da abundancia do corazón fala a boca. \v 35 O home bo do seu bo tesouro saca cousas boas; e o home malo do seu mal tesouro saca cousas malas.

12/36.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 36 E eu dígovos que de toda palabra va que falen os homes, darán conta dela no día do xuízo. \v 37 Porque polas túas palabras serás xustificado, e polas túas palabras serás condenado.

12/38.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 38 Entón respondéronlle algúns de escríbalos e fariseos, dicindo: Mestre, queremos ver un sinal de parte túa. \v 39 Pero respondendo El, díxolles: Unha xeración perversa e adúltera demanda sinal, e ningún sinal daráselle, senón o sinal de Jonás o profeta; \v 40 porque como estivo Xonás no ventre do monstro mariño tres días e tres noites, así estará o Fillo do Home tres días e tres noites no corazón da terra.

12/41.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 41 Os homes de Nínive levantaranse con esta xeración no xuízo e condenarana, porque eles arrepentíronse coa predicación de Xonás; e mirade, algo máis grande que Xonás está aquí.

12/42.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 42 A Raíña do Sur levantarase con esta xeración no xuízo e condenaraa, porque ela veu desde os confíns da terra para oír a sabedoría de Salomón; e mirade, algo máis grande que Salomón está aquí.

12/43.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 43 Cando o espírito inmundo sae do home, pasa por lugares áridos buscando descanso e non o acha. \v 44 Entón di: «Volverei á miña casa de onde saín»; e cando chega, atópaa desocupada, varrida e arranxada. \v 45 Vai entón, e toma consigo outros sete espíritos máis depravados que el, e entrando, moran alí; e o estado final daquel home resulta peor que o primeiro. Así será tamén con esta xeración perversa.

12/46.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 46 Mentres El aínda estaba a falar á multitude, velaquí, a súa nai e os seus irmáns estaban fóra, desexando falar con El. \v 47 E alguén lle dixo: Velaquí, a túa nai e os teus irmáns están fóra desexando falar contigo.

12/48.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 48 Pero respondendo El ao que llo dicía, dixo: Quen é a miña nai, e quen son os meus irmáns? \v 49 E estendendo a súa man cara aos seus discípulos, dixo: Velaquí a miña nai e os meus irmáns! \v 50 Porque calquera que fai a vontade do meu Pai que está nos ceos, ese é o meu irmán e a miña irmá e a miña nai.

12/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 12